فريماه ، دارم به تو و رازجو داشتنت حسودي ميكنم...
چقدر خوبه يكي باشه كه بفهمه حرفاتو و بفهمي حرفاشو ، يكي كه اونقدر بزرگ باشه كه بشه بهش عادت كرد...
من ميدونم علي پست قبل داييت بود،ولي نميدونم تو چرا نگراني؟
